کربوهیدرات و تولید انرژی

آسیابادی در این مقاله؛ به بررسی «کربوهیدرات و تولید انرژی» میپردازد.

کربوهیدرات در واقع به عنوان منبعی اصلی و سرشار از گلوکز که عموماً افراد آن را با عنوان قند مورد استفاده در بدن برای تولید انرژی یا ATP جهت انقباض عضلانی می شناسند، در سراسر جهان شناخته می شود. ما در این مقاله سعی داریم که به بررسی کربوهیدرات و نقش آن در تامین انرزی بپردازیم.

اگر فردی به میزان کافی کربوهیدرات دریافت نکند، قطعاً با انجام فعالیت های بدنی و به ویژه ورزشی، ذخایر گلیکوژن در بدن وی به سرعت کاهش یافته و بدن برای تامین انرژی لازم خود به سمت مصرف پروتئین های موجود در عضله و چربی خواهد رفت که در اینصورت علاوه بر هدر رفت پروتئین، بدن در تامین انرژی و سوخت مورد نیاز خود عاجز می ماند.

گاهی اوقات گفته می شود که بهتر است برای کاهش چربی های انباشته در بدن، باید از مصرف کربوهیدرات صرفه نظر نمود؛ اما قطعاً این نظریه دارای مشکلات بزرگی در اجرا می باشد، چرا که بدن برای تامین انرژی و سوخت مورد نیاز جهت انجام فعالیت های فیزیکی یا فعالیت های ورزشی خود به کربوهیدرات و چربی نیاز دارد. با افزایش شدت فعالیت های ورزشی، عضله برای ادامه بیشتر به کربوهیدرات نیاز پیدا خواهد کرد. برای مثال در تمرین با وزنه بدن برای تامین سوخت مورد نیاز به شدت به کربوهیدرات نیاز پیدا خواهد کرد و تقریباً در هر انقباض کربوهیدرات یا گلوکز خواهد سوزاند.

البته برخی از کارشناسان معتقدند که می توان گلوکز مورد نیاز بدن را از پروتئین تامین نمود؛ این کار بطور کلی مشکلی ایجاد نخواهد کرد اما باید بخاطر داشت که تامین پروتئین همیشه هزینه بالاتری نسبت به تامین کربوهیدرات خواهد داشت.

نقش گلوکز و گلیکوژن خون

با مصرف کربوهیدرات، مقدار گلوکز در خون بالا می رود و در پی آن، ماده ای به نام انسولین در بدن ترشح می شود. انسولین در واقع برای افزایش ذخیره گلوکز بصورت گلیکوژن در عضله و کبد، پس از صرف هر وعده غذایی ترشح می شود. انسولین در واقع مقدار قند خون را به وضعیت طبیعی باز می گرداند که البته این امر در مورد افراد سالم و فاقد بیماری دیابت صدق می کند. انسولین همچنین با پیوند اسید آمینه ها به یکدیگر می تواند عضله را ترمیم نماید و چربی را برای تامین سوخت مورد نیاز بدن برای فعالیت های ورزشی به حرکت درآورد. به بیان دیگر، آنزیم های گوارشی مولکول های کربوهیدرات را تجزیه کرده و و از طریق خون جذب بدن می شوند. سپس هورمون انسولین مقادیر گلوکز خون را کاهش داده و ذخیره گلیکوژن عضله و کبد افزایش می یابد.

بنابراین ورزشکاران با مصرف کربوهیدرات بیشتر می توانند گلیکوزن بیشتری ذخیره کرده و مدت زمان طولانی تری را ورزش کنند.

مصرف صحیح کربوهیدرات

بطور کلی اگر فردی دارای فعالیت زیادی در طول روز باشد، باید کربوهیدرات بالایی مصرف کند. برای درک بهتر باید گفت که اغلب افراد بزرگسال با فعالیت بدنی متوسط و انجام ورزش بصورت تفریحی، باید بین 300 تا 400 گرم کربوهیدرات مصرف نمایند که این مقدار برای ورزشکاران حرفه ای به 500 تا 700 گرم افزایش خواهد یافت. از جمله مواد غذایی دارای کربوهیدرات بالا که مورد علاقه ورزشکاران می باشد می توان به ماکارانی، سیب زمینی آب پز شده یا کمتر سرخ شده، برنج کته و … اشاره نمود.

در پایان

بنابراین ورزشکاران و یا حتی افراد عادی باید به خاطر داشته باشند که مصرف صحیح کربوهیدرات نه تنها موجب افزایش چربی و اضافه وزن نمی شود، بلکه می تواند انرزی مورد نیاز برای سوخت و ساز بدن خود را در زمان تمرینات ورزشی نیز تامین نماید.