رابطه تارهای عضلانی و فرکانس یا تواتر تمرین

رابطه تارهای عضلانی و فرکانس یا تواتر تمرین

🟡بر اساس نوع فیبرهای عضلانی میتوان فرکانس یا تواتر تمرین را مشخص کرد.
📍عضلاتی که تارهای عضلانی تند انقباض بیشتری دارند به مدت زمان بیشتری برای ریکاوری نیاز دارند.

📍عضلاتی که تار های عضلانی کند انقباض بیشتری دارند به ریکاوری کمتری نیاز دارند.
💡به خاطر داشته باشید بیشتر گروه های عضلانی نسبت تارهای عضلانی تند انقباض به کند انقباضشان ۵۰/۵۰ است و این به این معنی است که میتوان بیشتر عضلات را هفته ای دو تا سه بار تمرین داد.✅
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
⭕عضلات فرکانس بالا: این عضلات را میتوان تا چهار بار در هفته تمرین داد.
⭕عضلات فرکانس متوسط: این عضلات را دو تا سه بار در هفته میتوان تمرین داد
⭕عضلات فرکانس پایین: این عضلات را نهایتا دو بار در هفته میتوان تمرین داد
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

رابطه تارهای عضلانی و فرکانس یا تواتر تمرین

ماهیچه‌ها از ترکیب تارهای تند و کند انقباض تشکیل شده‌اند. تارهای تند انقباض به سرعت منقبض شده، ولی زود دچار خستگی می‌شوند در صورتی که تارهای کند انقباض به آرامی منقبض، ولی دیرتر خسته می‌شوند.

تارهای عضلانی تند انقباض، بیش‌تر در حرکات بسیار سریع و پرتوان درگیرند. که در دوره‌های زمانی کوتاه اجرا می‌شوند. این فعالیت‌ها به‌طور عمده از کربوهیدرات برای سوخت استفاده و تولید اسید لاکتیک می‌کنند، این امر از انقباض عضلانی جلوگیری می‌کند. انقباض تارهای عضلانی کند انقباض، نیروی کم‌تری تولید می‌کند.

اما قادرند فعالیت خود را در دوره‌های زمانی طولانی‌تری ادامه دهند. در این تارها ترکیبی از کربوهیدرات و چربی با اکسیژن می‌سوزد و عمده محصول فرعی آن‌ها دی‌اکسیدکربن است که به راحتی از بدن خارج می‌شود.

از ماهیچه‌ها تشکیل می‌شود. ماهیچه‌ها برای حرکت بدن استفاده می‌شوند. ماهیچه‌ها انرژی شیمیایی مواد غذایی را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کنند، حرکت بدن از انقباض ماهیچه‌ها حاصل می‌شود. ماهیچه‌ها به نسبت شکل و اندازه‌ای که دارند تقسیم بندی می‌شوند.

انجام هرگونه فعالیت عضلانی نیازمند انرژی است.

منبع تأمین فوری این انرژی، ترکیبی است که به آن آدنوزین تری فسفات (ATP) گفته می‌شود. با شکسته شدن (ATP) انرژی آزاد می‌شود. وقتی (ATP) شکسته شد باید دوباره سنتز شود تا این فرایند بتواند از نو آغاز شود. نیازهای انرژی با توجه به نوع فعالیت بدنی متفاوت است. هر واحد حرکتی می‌تواند بزرگ، متوسط یا کوچک باشد که اندازه آن بر اساس تعداد فیبرهای عضلانی(فیبرهای خارج دوکی)که از طریق نورون حرکتی آلفا عصب دهی می‌شوند، مشخص می‌گردد. عضلاتی که در حرکات ظریف و دقیق نقش دارند، دارای آلفا موتور نورون‌های بیشتری بوده که هر کدام تعداد کمی از فیبرهای عضلانی را عصب دهی می‌کنند.

به عنوان مثال در عضلات حنجره، هر واحد حرکتی دارای ۲ الی ۳ فیبر عضلانی است. در عضلات کوچک دست(مثلا لومبریکال‌ها)، هر نورون حرکتی آلفا به ده فیبر عضلانی عصب رسانی می‌کند. هر واحد حرکتی در عضلات چشم دارای ۳ تا ۱۰ فیبر عضلانی است. واحدهای حرکتی عضلات قوی، هر یک به عنوان نمونه از ۵۰۰ الی ۲۰۰۰ فیبر عضلانی تشکیل می‌گردند. در عضله گاستروکنمیوس که در حرکات با دقت کم نقش دارد، هر واحد حرکتی ممکن است ۱۰۰۰ الی ۲۰۰۰ فیبر عضلانی داشته باشد.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
نویسنده: مهدی اصلانی